خدا ...

خدایا ممنون واسه همه مهربونیات 

ممنون واسه همه وقتایی که باهات لج کردم ، ولی تو بهم لبخند زدی 

ممنون واسه همه وقتایی که حکمت هات رو درک نکردم ، ولی تو نگام کردی گفتی صبر ... 

ممنون واسه همه وقتایی که فکر میکردم هیشکی رو ندارم ، دست رو شونم گذاشتی و آروم نوازشم کردی 

ممنون واسه همه وقتایی که شونه هات آرام بخش گریه ها و بغض هام بود 

ممنون واسه همه وقتایی که فقط چیزایی که ازم گرفتی رو میدیدم و تو بازم لبخند میزدی میگفتی صبر ...

ممنون واسه همه وقتایی که به چشم کسی که می خواد اذیتم کنه نگات کردم و تو به جاش عاشقانه نگام میکردی

خدایا میدونی چیه ؟! بلد نیستم درست حرف بزنم حتی با تو !  آخه ازت خجالت می کشم  

واسه همه ناشکری هام

واسه همه گناه هایی که به درگاهت مرتکب شدم 

واسه همه بی معرفتی هام 

واسه همه دل هایی که شکستم 

واسه همه ناامیدی هام 

اگه الانم میام پیشت چون میدونم نمی تونی دوستم نداشته باشی ... ، آره ، اگه بخوای هم نمی تونی ، آخه عاشقی ، عاشق بنده هات ، هرچی هم بد باشم ، بدی کنم بازم دوستم داری ...

خدایا ، تو تنهایی دلت نمی گیره ؟!  ، آخه ما بنده هات یه خدا داریم مثه تو ولی تو که مثل خودت نداری 

خدایا کاشکی ، یه کم از اون عشقت تو دل بنده هات میذاشتی  ، که همدیگه رو دوست داشته باشن ، همدیگه رو ببخشن ، باهم مهربون و همدل باشن ... 

شایدم نمیخوای بنده هات بتونن به کسی جز خودت دل ببندن ... شاید ... 

من که هیچ ، فکر نکنم هیچکودوم از بنده هات هم سر از کارت در بیارن ...  

خوب باشید ...