خدا ...

سلام

دقت کردین وقتی می خوایم به یکی دروغ بگیم ، بپیچونیمش یا چمیدونم کلاه سرش بذاریم به هر نحوی ، کلی میترسیم و استرس داریم که نکنه بفهمه ...

بعد این وسط خدا رو یا به عبارتی همون اوس کریم خودمون رو اصلااا و ابدااا نمی بینیم والا حداقل از اون اگه نمی ترسیدیم ، خجالت می کشیدیم ... ! شایدم به این خاطره که زیادی مهربونه ...

نمی دونم والا ...

مشترک مورد نظر شدیدا التماس دعا داره ... دم افطار و موقع سحر ، مثل همیشه ، همه رو که یاد کردین ، همه رو که دعا کردین ، اون گوشه موشه های دلتون ، اون دم دمای آخر که دیگه دارین لیست دعاشوندگان ! رو می بندین منم رو یادتون نره ...

خوب باشید ...