اول نویس :

مکان : دفتر فروش سخت افزار خودمون ! (خود تحویل گیری اساسی!)

زمان : یکی دو روز پیش !

افراد حاضر : من ، مهدی * ، یکی از دوستام

من : برار ! ** می خوام برم تو بیابون چادر بزنم ، یه هفته دو هفته یه ما یه سال ... نه کسی ازم خبر داشته باشه ، نه از کسی خبر داشته باشم !

دوستم : منم میام !

مهدی : منم میام !

من : مرض ! میگم می خوام تنها باشم !

مهدی : تو اینور جاده چادر بزن ما اونور !

من : دلبندم میگم بیابون !

مهدی همچنان ادامه توضیحات میداد !

من : آقا من شخصا اعلام می کنم که غلط کردم ... 

وسط نویس :

وقتی تو چند میلیون چشم دنبال یه جفت چشم آشنا باشی اونوقته که معنی سردرگمی رو حس کنی ...

آخر نویس :

ندارد !

--------------------------------------------

پاورقی :

* همکار محترم

** اصطلاحی که گه گاه دوستان رو باهاش صدا می زنم ...

یاعلی ...