بازم کربلا - دل - سرماخوردگی

اول نویس : بازم کربلا

فردا شب ، ساعت 11 باید فرودگاه باشیم واسه اهواز و بعد از اونم کربلا ...

هرچند این دفعه نمی دونم واقعاً میخوام برم یا نه ، ولی حداقلش اینه که میرم به خاطر حرف بابا مامان که می خوان بهشون کمک کنم ...  بماند ... به هر حال ، دوستان وبلاگی و غیر وبلاگی که اینجا رو می خونن ، خوبی که ندیدین ، بدی‌ها رو هم به خوبی بی اندازه خودتون حلال کنین ... ، اگه هم کاری باید بکنم واسه اینکه ازم راضی بشین بگین ...

التماس دعا گو هاش هم کامنت بدن ! یالا !

وسط نویس : دل

یادم نمیاد توی زندگی دل کسی رو شکسته باشم ، حداقل فهمیده باشم که دلی رو شکستم ، جز یکی ، یه نفر که حس میکنم همون S.Hی هستش که یه موقعی اینجاها کامنت میداد ، نمیدونم شایدم اشتباه کنم ، ولی خیلی کم پیش میاد این حس ه اشتباه کنه ، اگه اونه و هنوزم اینجا رو میخونه امیدوارم ببخشتم ، میدونم که بد کردم بهش ، ولی خیلی‌ش خارج از اختیار خودم بوده و اگه یه دلیل داشته واسه اینکه نرفتم ازش عذرخواهی کنم ، این بوده که روم نشده … به هر حال اگه ناخواسته دل دیگری را نیز بشکستیم ! معذرت … امیدوارم بتونم جبران کنم ... 

آخر نویس : سرماخوردگی

حالا تو این گیر و دار که میخوایم بریم ! امروز که پا شدم ، همه تنم درد میکنه ، فک کنم سرماخوردم اساسی !  ، یحتمل بابا اینا اونجا باید از من مراقبت کن !

شعر نوشت : سهراب ...

رهگذر شاخه نوری که به لب داشت

به تاریکی شن ها بخشید

وبه انگشت نشان داد سپیداری را ...

خوب باشید...